Ζωή Δίχως Συνταγές

Σκέψεις χωρίς δίχτυ ασφαλείας

Οι αληθινές σχέσεις ανατρέπονται. Παίζονται κάθε μέρα κορώνα-γράμματα.

Μάθε να γράφεις και να σβήνεις συνεχώς την ιστορία της ζωής σου, δίχως να φοβάσαι τις μουντζούρες και τα λάθη.

Να έχει ο άλλος την ανάγκη να γείρει πάνω σου γιατί σε αγάπησε και όχι γιατί ψάχνει κάπου να στηριχτεί.

Είναι στιγμές που δεν σου φτάνει το οξυγόνο. Δεν αρκούν οι δυνάμεις σου. Θέλεις ένα φιλί ζωής. Τότε κάπου αρχίζει η σχέση με τον Θεό.

• Οι αληθινές σχέσεις ανατρέπονται. Παίζονται κάθε μέρα κορώνα-γράμματα.
• Μάθε να γράφεις και να σβήνεις συνεχώς την ιστορία της ζωής σου, δίχως να φοβάσαι τις μουντζούρες και τα λάθη.
• Να έχει ο άλλος την ανάγκη να γείρει πάνω σου γιατί σε αγάπησε και όχι γιατί ψάχνει κάπου να στηριχτεί.
• Είναι στιγμές που δεν σου φτάνει το οξυγόνο. Δεν αρκούν οι δυνάμεις σου. Θέλεις ένα φιλί ζωής. Τότε κάπου αρχίζει η σχέση με τον Θεό.

Το βιβλίο αυτό είναι ημερολογιακές καταγραφές, ξεσπάσματα ψυχής, απέναντι σε όλα αυτά που συνθλίβουν την ύπαρξη. Κραυγές, όπως θα έλεγε και ο Λακάν, για νόημα. Το ανθρώπινο πλάσμα δεν αναπαύεται μονάχα σε μια βιολογική επιβίωση. Καθημερινά συνειδητά ή ασυνείδητα θέτει ένα βαθύ αίτημα για νοηματοδότηση του βίου. Η απλή επιβίωση δεν αρκεί στον άνθρωπο. Είναι λίγη για το μπόι του. Η πνοή Θεού που κουβαλάμε μέσα μας θέλει ουρανό για να χωρέσει. Δεν ξέρω άλλο τρόπο πέρα από την προσευχή για να πάρεις τέτοιες βαθιές ανάσες ζωής. Και προσευχή σαφέστατα δεν σημαίνει έναν τύπο αλλά ένα τρόπο και στάση ζωής. Έναν υπαρξιακό αναπροσανατολισμό. Να φτάσεις, δηλαδή, στο σημείο όπου πλέον δεν θα κάνεις προσευχή, αλλά θα είσαι προσευχή. Γι’ αυτό ο καθένας μέσα στο ξετύλιγμα του βίου του βρίσκει εκείνους τους τρόπους που μπορούν να ανοίξουν τον διάλογο με τον Θεό. Ένας από τους πολλούς που βρήκα και σαφέστατα μου ταίριαξε ήταν και το γράψιμο. Είναι η δική μου προσευχή. Σκαλίζω λέξεις και δίνω μορφή στο χάος της ύπαρξής μου. Καρπός αυτού του καθημερινού εσωτερικού σκαλίσματος το παρόν βιβλίο. (Από τον πρόλογο του βιβλίου)